Isnin lepas sy br dpt result permohonan pertukaran saya ke kl... dan dukacitanya pengarah cawangan menolak permohonan saya... hancur, luluh, pilu , geram, sakit hati... bercampur baur sggh perasaan saya sewaktu dpt tahu permohonan saya ditolak......
Puas saya menangis seharian di rumah memikirkan betapa hncurnya hati saya... betapa penat dan lelahnya saya bertahan... saya juga manusia... ada limit yg buat saya rasa tahap kemuncak keletihan menahan perasaan lelah... sekurang2nya jika saya ditukarkan... mgkin lebih membantu jiwa saya... tak perlu lagi mama saya berulang alik shah alam~kluang lagi... malah anak2 saya akan lebih gembira dkt dgn saudara mara... di sini cuma kami bertiga.. kdg2 tok mama dtg... bila tok mama balik.. rumah kembali sunyi....
Puas juga saya meluahkan dgn rakan2 di pejabat perasaan sy... ada yg menyokong... ada yg memberi pendapat yg agak menyinggung saya.... tp saya tak mahu fikir lagi benda yg boleh buat saya bertambah sedih dan sakit hati... jiwa saya sudah penat dgn kesedihan... saya harus berfikiran positif jika saya mahu jiwa saya bahagia dan tenang....
Kadang2 saya menangis mencari kekuatan utk saya terus bertahan..c. saya takde pilihan lain... saya dah pun mencuba utk bertukar.. krn bg sy itulah jln yg terbaik boleh membantu mengurangkan masalah saya... namun keputusan sy itu tidak disokong... kdg sy tak faham dan sy cuba berfikir utk faham kenapa saya ditempatkan di tmpt yg jauh di sini... jauh dr keluarga terdkt sdgkan saya seorang ibu tunggal yg punya anak kecil.. dua orang pula tu... semuanya perempuan.... kdg sy juga tak faham kenapa permohonan saya ditolak.... sy puas menangis seharian..... nangis smbil berfikir..... smbil di dlm hati memujuk perasaan... Allah knows best! He knows what is the best for me.......
Allah knows best
Allah knows best
Allah knows best....
Berkali2 ayat itu saya ulang di dlm hati utk memujuk hati sy yg luluh ini....
sy penat menangis... jd sy harus lakukan sesuatu buat saya bahagia... pilihan yg sy ada skrg adalah bertahan lagi di sini.... berjuang lagi di sini... tnpa jemu... saya harus hadapi ini semua dgn senyuman... saya harus bersyukur di atas setiap apa yg Allah beri pada saya kini.... saya harus hargai setiap detik hidup yg saya ada ... setiap hari.. walaudimana saya berada... sy harus hargai hidup dgn senyuman dan hati yg bahagia.... supaya sy tetap bertahan.....
He knows best....
Memetik kata2 hilal yg dulunya saya pernah post di entri sy yg dulu.....
Bersabar itu tiada rugi...dan dalam bersabar itu teruskanlah usaha lagi... kita tak tahu apa Allah susun utk kita... tapi kita harus yakin dan tahu bhw Allah hanya susunkan yg baik2 utk kita.......
Saya harus bertahan.. harus terus bersabar... harus terus tenang dgn ujian yg diberi... kerana Dia telah beri yg terbaik utk saya... skrg tugas sy mencari kebaikan disebalik kepayahan yg sy lalui...
Allah knows best!
Sabar itu cntik....
Dalam bersabar... teruskan bersabar,mawar........
Hidup ini antara sabar da syukur....
Jika mahu bahagia... kita harus fikirkan yg bahagia saja.......
Pujuk hati sendiri